Περίπου 1 στα 5 παιδιά είναι θύμα κακοποίησης στην Ελλάδα.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων ο θύτης είναι κάποιος από το στενό συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον, λόγω της εύκολης πρόσβασης του θύτη στο παιδί και της εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του.
●Δείχνω στο παιδί μου ποιες είναι οι περιοχές των εσωρούχων.
●Μαθαίνω στο παιδί μου πως κανείς δεν μπορεί να το αγγίζει στις περιοχές του σώματός του που καλύπτονται από τα εσώρουχα, ούτε και το ίδιο πρέπει να αγγίζει κάποιον άλλο στις περιοχές αυτές.
●Εξηγώ στο παιδί πως υπάρχουν κάποιοι κανόνες. Όπως δεν βγαίνω έξω χωρίς ρούχα, έτσι δεν βγάζω τα ρούχα μου μπροστά σε άλλους, ούτε και οι άλλοι μπροστά μου.
●Δεν εκβιάζω το παιδί για να μου δώσει τα χάδια, τα φιλιά, την αγκαλιά του.
●Από την ηλικία που το παιδί αντιλαμβάνεται τα όσα του λέω και ανταποκρίνεται σε αυτά, σέβομαι την επιθυμία του να μην θέλει να φιλήσει/αγκαλιάσει εμένα τη στιγμή που θέλω ή οποιονδήποτε άλλο συγγενή και φίλο. Έτσι μαθαίνω στο παιδί μου πως είναι δικαίωμα του να λέει όχι και να αποφασίζει για το σώμα του.
●Όταν το παιδί εκδηλώνει μεγάλη δυσαρέσκεια να δει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, σέβομαι την επιθυμία του, αναζητώ τους λόγους, συζητώ με το παιδί.
Θέτω δικλείδες ασφαλείας
● Μην απομακρυνθείς από το χώρο του σχολείου ή την παιδική χαρά.
●Αν οποιοσδήποτε ενήλικας ακόμη και ο δάσκαλος/η δασκάλα σου, κάποιος φίλος ή συγγενής κάνει κάτι που θα σε στεναχωρήσει ή θα σε κάνει να νιώσεις άβολα, πες το αμέσως στο μπαμπά ή τη μαμά. Κανείς δεν θα σε μαλώσει, κανείς δεν θα πάθει κακό, δεν φταις εσύ για αυτό.
●Η μαμά και ο μπαμπάς δεν θα έστελναν ποτέ κάποιον άγνωστο να σε πάρει από μια δραστηριότητα, από το σχολείο.
●Αν κάποιος ενήλικας σε πλησιάσει και σε κάνει να φοβάσαι ή να νιώσεις άσχημα πλησίασε όσο πιο γρήγορα μπορείς άλλα παιδιά ή ενήλικες και αν δεν μπορείς φώναξε δυνατά «Δεν σε ξέρω, άφησέ με».
Παρατηρώ και δίνω ιδιαίτερη σημασία σε αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού, όπως να σταματήσει να είναι κοινωνικό, να θέλει να παίζει κυρίως μόνο, να μην τρώει ή να μην κοιμάται καλά ξαφνικά. Να βρέχει το κρεβάτι του ή να έχει ξεσπάσματα θυμού που προηγουμένως δεν είχε, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Συζητώ με το παιδί, είμαι δίπλα του, δεν το μαλώνω για κάτι από τα παραπάνω, δείχνω σεβασμό στα συναισθήματά του και εμπιστοσύνη στα λεγόμενά του.
Τζίρκα Πηνελόπη, Ψυχολόγος
