Γιατί επιθυμούμε να βρισκόμαστε κοντά τους, να φροντίζουμε τα ζώα που θα βρεθούν στο δρόμο μας ή να ζούμε μαζί τους;
Γιατί μας φέρνουν πιο κοντά στα συναισθήματά μας.
Ένα ζώο συνδέεται συναισθηματικά μαζί μας και ταυτόχρονα εναποθέτει σε εμάς τις ελπίδες του για φροντίδα και αγάπη. Όσοι από εμάς μπορούμε να αντιληφθούμε την έννοια της φροντίδας και της αγάπης θα θελήσουμε να την παρέχουμε σε αυτά τα μικρά πλάσματα ανιδιοτελώς, χωρίς να περιμένουμε τίποτα από αυτά και αυτό ακριβώς θα μας προσφέρει ικανοποίηση, χαρά και θα μας κάνει να νιώσουμε σημαντικοί. Γιατί κάθε φορά που αισθανόμαστε ότι προσφέρουμε αγάπη, που αισθανόμαστε ότι φροντίζουμε κάποιον που το έχει ανάγκη, νιώθουμε σημαντικοί.
Πολλές φορές όμως τα ζώα μπορεί να γίνουν η μοναδική μας συντροφιά. Δεν θα μας κρίνουν ποτέ, δεν θα μας αφήσουν ποτέ, πάντα θα μας συγχωρούν και θα μας αγαπούν, πώς μπορούμε λοιπόν να μην τα επιλέγουμε ως συντροφιά μας; Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως ακόμα και αν μας πλήγωσαν οι σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους δεν πρέπει να συνεχίσουμε να τις καλλιεργούμε και να τις επιδιώκουμε.
Έχουμε την ανάγκη να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε, να ακούμε διαφορετικές απόψεις, να δεχόμαστε τα λάθη μας και να γινόμαστε καλύτεροι και ακόμα και αν πολλές σχέσεις τελειώνουν, έχουμε την ανάγκη να μάθουμε στον εαυτό μας πώς να γίνεται πιο δυνατός, πώς να προχωράει και να μαθαίνει… Η προσφορά και η αγάπη είναι δύναμη, είναι ο λόγος που πρέπει να νιώθουμε σημαντικοί, σημαντικοί για το τι προσφέραμε και όχι για το τι πήραμε.
Θα γίνουμε ευτυχισμένοι μόνο αν σταματήσουμε να προσδιορίζουμε τη δική μας αξία μέσα από την ικανότητα ή τη θέληση του άλλου για προσφορά.
Τζίρκα Πηνελόπη, Ψυχολόγος
